چکیده مقاله | دریافت مقاله
پس از تشکیل حکومت اسلامی، نقش دین در کشور ما ارتقا یافت و زمینه برای اداره جامعه در چارچوب الگوهای دینی بیش از پیش فراهم شد. در این راستا انتظارات عمومی از حوزه‌های علمیه برای تبیین و معرفی راه‌کارهای حاکمیت دین بر جامعه نیز افزایش یافت و رسالت این مراکز علمی و تبلیغی سنگین‌تر شد. حوزه‌های علیمه برای انجام این رسالت باید در صدد «توسعه و تکامل تفقه» باشند و روش تفقه و اجتهاد را هم از لحاظ کیفی (عمق و محتوا) و هم کمّی (مسایل و موضوعات جدیدتر) گسترش دهند. به این منظور باید تلاش کرد روش‌های انحرافی مراجعه به منابع دینی را بازشناخت و از هرگونه تفسیر به‌رأی و تحمیل آرا و سلیقه‌های شخصی بر متون دینی خودداری کرد. روش صحیح و منطقی توسعه تفقه روشی است که بر محور «تعبدگرایی» شکل گرفته و عدالت و تقوای پژوهشگران را شرط ضروری دست یافتن به حقایق ناب دینی می‌داند. در این روش علاوه بر تعبدگرایی، رشد و تکامل مقدمات علمی اجتهاد نیز ضروری می‌باشد که در این میان بازنگری مبانی علم اصول و اصلاح و تحکیم این علم بیش از همه مورد نیاز خواهد بود.
دسترسی به دیگر مقالات جناب آقای اسماعیل پرور در رواق اندیشه
