سیزدهم آبان؛ در مقیاس درگیری تمدنی
در قاموس تاریخ ملت ما، ایامی هستند که از حصار تقویم فراتر رفته و به نمادهایی زنده از هویت، اراده و آرمان یک ملت بدل میشوند . برای فهم حقیقت یومالله سیزدهم آبان، باید آن را در مقیاس یک «درگیری تمدنی» و یک «صفآرایی تاریخی» بازخوانی کرد . یومالله سیزدهم آبان، نه یک روز، که یک دوران و یک حقیقت جاری و مقطعی درخشان از یک درگیری تاریخی و تمدنی است که امروز، بیش از هر زمان دیگری، مصادیق خود را در پهنهی عالم آشکار میسازد . این روز، نقطهی تلاقی سه موج خروشان در تاریخ معاصر ایران و آینهای تمامنما از حقیقت مبارزهی حق و باطل است؛ روزی که در آن، مظلومیت یک ملت با قاطعیتِ ظلمستیزی او درهم آمیخت و حماسهای ماندگار آفرید
ریشههای تاریخی خصومت استکبار با ملت ایران
ریشهی این رویارویی را نباید در سیزدهم آبان ۱۳۵۸ جستجو کرد. خصومت استکبار، ریشهدارتر از واکنش به یک شعار یا یک حرکت انقلابی است . خصومت نظام استکبار با چنین انقلابی، امری ذاتی و اجتنابناپذیر است؛ چرا که طبیعت استکبار، تحمل ظهور قدرتی مبتنی بر اسلام ناب و استقلال حقیقی را برنمیتابد .
این تاریخ، نقطهی عطف واکنش ملتی بود که سالها طعم تلخ سلطهگری وقیحانه را چشیده بود . آن هنگام که در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، دولتی ملی با کودتایی آمریکایی سرنگون شد ، آن هنگام که امام امت در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ به جرم دفاع از شرف ملت در برابر قانون ننگین کاپیتولاسیون تبعید گشت ، و آن هنگام که در ۱۳ آبان ۱۳۵۷، خون پاک دانشآموزان انقلابی به جرم فریاد «مرگ بر آمریکا» بر زمین ریخت ، اینها همگی ضرباتی بود که استکبار بر پیکر ایران وارد آورد . این حوادث، چهرهی حقیقی آمریکا را عریان ساخت: قدرتی متجاوز که برای حفظ منافع نامشروع خود، از تحقیر یک ملت تا ریختن خون جوانانش ابایی ندارد و سیزدهم آبان، پیش از هر چیز، نماد این مظلومیت عمیق است
تسخیر لانهی جاسوسی؛ انقلاب دوم و شکستن هیبت پوشالی
پانزده سال پس از آن تبعید غریبانه، فرزندان امام و جوانان مؤمن و انقلابی، تاریخ را ورق زدند تسخیر لانهی جاسوسی، نه یک حرکت احساسی، که یک اقدام عقلانی و نمادین در اوج بصیرت بود.
آن حرکت که امام راحل آن را «انقلاب دوم» نامید، طلیعهی سقوط هیبت استکباری آمریکا بود ؛ جوانان مؤمن و انقلابی، با آن اقدام شجاعانه و مبتکرانه، نه یک سفارتخانه، که قلب دستگاه محاسباتی و اتاق فرمان و مرکز توطئهی دشمن را تسخیر کردند و شریان نفوذ او را برای به انحراف کشاندن و استحاله کردن انقلاب، قطع نمودند . تسخیر آن لانه، صرفاً بستن یک مکان نبود؛ بلکه بر هم زدن بساط برنامهریزی پیچیدهی دشمن برای مهار و مصادرهی نهضتی بود که آمده بود تا بساط استکبار را برچیند . آن هیبت پوشالی که دههها ملتها را مرعوب خود ساخته بود، در آن روز ترک برداشت . جوانان دانشجو با آن اقدام مبتکرانه، آمریکا را از ایران تبعید کردند و نشان دادند که میتوان در برابر «بت و شیطان بزرگ» ایستاد .
افول انکارناپذیر آمریکا پس از چهار دهه
امروز، پس از گذشت چهار دهه، آن طلیعهی افول به یک حقیقت انکارناپذیر بدل شده است . آمریکای امروز، آمریکای چهل سال قبل نیست . آن ابرقدرتی که روزی با یک چمدان پول، دولتی را در ایران سرنگون میکرد، امروز در برابر ارادهی ملتها زمینگیر و درمانده شده است . این افول، یک شعار نیست؛ یک واقعیت است که از زبان تحلیلگران خودشان نیز جاری میشود . افولی موریانهوار که نظام سیاسی آمریکا را از درون پوسانده و به شکافها و بحرانهای بیسابقهی اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی دچار کرده است . قدرتی که «قدرت نرم» و توانایی اقناع خود را از دست داده و لیبرال- دموکراسیاش در جهان مفتضح شده و سلطه و سیطره سیاسی – امنیتی خود را در جهان از دست داده و حادثه سنگین «طوفان الاقصی» جدول سیاستهای او را در منطقه را درهم ریخته است .
حقیقت نزاع: درخواست تسلیم ایران و معنای شعار «مرگ بر آمریکا»
جنگ اخیر و دخالت مستقیم و خباثتآمیز آمریکا در آن، پردهی آخر را از چهرهی این استکبار رو به افول برداشت. تهدیدهای سخیف و درخواست وقیحانهی «تسلیم ایران»، حقیقتی را لو داد که انقلاب اسلامی از روز اول فریاد میزد: نزاع استکبار با ما، بر سر انرژی هستهای، موشک یا حقوق بشر نیست؛ بلکه باطن قضیه، یک چیز بیشتر نیست و آن «تسلیم ایران» است. دشمن با دین و دانش این ملت مخالف است و جز به تسلیم کامل او راضی نمیشود.
استکبار جهانی نمیتواند وجود نظامی را که بر پایهی ولایت الهی بنا شده و مدعی طرحی نو برای سعادت بشر است، تحمل کند . از این رو شعار «مرگ بر آمریکا» به معنای مرگ بر سیاستهای استکباری، سلطهگری و تجاوز و دخالت در سرنوشت ملتهاست . این شعار، ترجمان «أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ» و استعاذهی دائمی یک ملت مؤمن از شیطانی است که هر لحظه در کمین انهدام حصار معنوی و استقلال اوست .
تداوم مبارزه و ترجمان امروزی حماسهی سیزده آبان
ملت ایران در جنگ اخیر نشان داد که در مقابل تهدید نمیهراسد و تسلیمشدنی نیست . سیلی سختی که جمهوری اسلامی در این جنگ بر گونهی آمریکا نواخت و پایگاههای مهم او را در هم کوبید، ترجمان امروزی همان حماسهی سیزدهم آبان بود!
امروز، این مبارزهی تمدنی ادامه دارد . جبههی استکبار با تمام قوا به میدان آمده تا با جنگ نرم و غلبهی نرمافزاری، هیمنهی پوچ خود را بازسازی کند و ملتها را از مسیر مقاومت مأیوس سازد . اما به برکت خون شهیدان روح تازهای در کالبد مقاومت دمیده شده و این جبهه بارها طعم شکست خفتبار را چشیده است .
مقاومت، شاخص مسیر تاریخ و بشارت تمدن نوین اسلامی
سیزدهم آبان یک حقیقت جاری و یک شاخص برای پیمودن مسیر تاریخ است . این روز به ما میآموزد که در درگیری تمدنی میان اسلام و استکبار، راهی جز مقاومت، بصیرت و تمسک به ولایت الهی وجود ندارد . این حماسه که با خون و تبعید و مجاهدت گره خورده است ، طلیعهی افول هیبت استکبار و بشارتدهندهی پیروزی نهایی جبههی حق در این کارزار بزرگ تاریخی است ؛ مسیری که تا تحقق تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی (ارواحنا فداه) ادامه خواهد داشت
امروز، تاریخ جهان بر سر یک پیچ بزرگ تاریخی ایستاده و دوران جدیدی در عالم در حال آغاز است . بشریت اکنون در آستانهی عبور از سیطرهی دیکتاتوری بینالمللی و ورود به عالمی نو، مبتنی بر توجه به خدای متعال و استمداد از قدرت لایزال الهی است . این حرکت عمیق که انقلاب شکوهمند اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، میاندار و خطشکن آن است ، موتور محرکهی تحولی عظیم است که نه تنها استکبار جهانی را در رسیدن به اهدافش ناکام گذاشته، بلکه بشارتدهندهی طلوع تمدنی نوین بر پایهی معنویت و وحی الهی است . این میثاق قطعی پروردگار است که: «لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه» و بیتردید، آینده از آنِ جبههی حق و زمین، مهیای حاکمیت ارزشهای الهی خواهد شد
